ခြင့္လႊတ္ၾကပါကုန္

တေပါင္းမိုး

မိုးမင့္နတ္စည္ ျမည္ပင္ျမည္လည္း
မျမည္၀ံ့၀ံ့ ျမည္၀ံ့၀ံ့ႏွင့္
ရြ႕ ံ လ်က္သာလွ်င္ တိုးတိုးပင္တည့္။

မိုးမင့္ေဒ၀ါ ရြာျပန္ပါလည္း
မရြာ၀ံ့၀့ံ ရြာ၀ံ့၀ံ့ ႏွင့္
ရြ႔ံလ်က္သာလွ်င္ ဖြဲဖြဲပင္တည့္။

မိုးသံမပီ မိုးမပီသည့္
အတည္မက် ေႏြဦးလတြင္
ပြင့္ၾက၀ါေရႊ မိုးေပါက္ေၿခြ၍
ေျမချပန္႕က်င္း ငုပန္းခင္းကို
ရႈရင္းငါ့၀ယ္ အသြယ္သြယ္သည္
ဘယ္ဆီလြမ္းမိ တပ္မသိ ။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(posted by Daw Khin Thant Zin on her FB :P)

တကယ္ေတာ့ အေပၚက ကဗ်ာေလးကို ႀကိဳက္သား။
ဒါေပမယ့္ ဒီကဗ်ာတင္ထားတဲ့ ေဒၚခင္သန္႔ဇင္ကို အရြဲ႕တိုက္ရင္း ေအာက္က စာေလးထြက္လာတာပါပဲ။ :P :P

ခြင့္လႊတ္ၾကပါကုန္
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ေတာ္သည္ ေက်ာ္သည္
ငါသိျငားလည္း ရင္မွာမထိ မၿငိခဲ့သည္။

ေဇာ္ဂ်ီကဗ်ာ ေဆြးကာရြတ္ဆို
စီတီအို ေခၚ ဆရာအိုအား
ႏွစ္သက္ျငားလည္း
ငါသည္ မွတ္မိခဲလွသည္။

ကဗ်ာမမည္ စာမမည္ျဖင့္
ငါ၏ ေပါင္းသင္း ေရာင္းရင္းမ်ားအား
ႏွိပ္စက္ ကလူျပဳမိသည္ကို
ဆရာႏွစ္ပါး မ်က္မာန္မပြားဘဲ
ခြင့္လႊတ္ၾကေစ ခ်င္ပါသည္။ :P
(NNA)