အေရွ႕တိုင္းဖ်ားမွ ထြင္းထုသည့္ ႏွင္းပန္းပု

Let me share the link of my story in MT.

http://myanmar.mmtimes.com/2010/timeout/458/to02.html

ေလမွာလြင့္၀ဲေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ဆံႏြယ္စ တခ်ဳိ႕ကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္ပါ တယ္။ ခြ်န္ျမတဲ့ ႏွာေခါင္းထက္က ပိုေနတဲ့ အသားစိုင္တခ်ဳိ႕ကိုလည္း သူဖဲ့ ထုတ္လိုက္ျပန္ပါတယ္။

နီရဲတဲ့ေသြးစက္ေတြအစား ျဖဴလြေအးစက္တဲ့ အသားစမႈန္ေတြလြင့္စဥ္ ထြက္လာပါတယ္။ နာက်င္ဟန္မျပဘဲ သခင့္အလိုက် ခံယူေနတဲ့သူ႔ရဲ႕ အသား စိုင္ဟာ ၾကည္လင္သေလာက္ ေအး စက္ မာေက်ာလွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ အပူဒဏ္ကို ေတာ့ ခံႏိုင္ရည္ မရွိရွာ ပါဘူး။

ခါးေလးေကာ့ၿပီး ရင္ကို ခ်ီထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ဟန္ပန္ဟာ ေလဟုန္စီးဖို႔ ပ်ံႂကြ ေလေတာ့မေယာင္ပါ။ သူဟာ လူ မိန္းကေလးရဲ႕ ခႏၶၶာကိုယ္အထက္ပိုင္း နဲ႔ ငါးရဲ႕အၿမီးလုိ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ေရသူမေလး ပါ။

လွ်ပ္စစ္လြန္ပူနဲ႔ ထိုးဖယ္ခြာခ်လိုက္တဲ့ ေရခဲမႈန္ေတြဟာ စာေရးသူရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုလြင့္စဥ္ထိမွန္လာပါတယ္။ အ၀ါေရာင္မိုးကာဂ်ာကင္ အက်ႌကို ၀တ္ဆင္ထားတဲ့ မစၥတာ၀ါတာနဘဲဟာ ေရသူမေရခဲ႐ုပ္တုေလးကို လက္စသတ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ပရိသတ္ရဲ႕လက္ခုပ္သံ ေတြ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။

ေက်နပ္မႈနဲ႔ ျပဳံးရႊင္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာထက္မွာေတာ့ ေရခဲမႈန္ေတြက ေခြ်းေပါက္ေတြအလား ခိုသီေနပါတယ္။

ေဖေဖာ္၀ါရီလလယ္က ကိုေဘးၿမိဳ႕နားက ေရာ့ကိုလို႔ အမည္ရတဲ့ ေတာင္ေပၚအပန္းေျဖစခန္းမွာ က်င္းပတဲ့ ေရခဲပြဲေတာ္မွာ မစၥတာ၀ါ တာနဘဲဟာ သူ႔ရဲ႕အဖြဲ႕နဲ႔အတူ ေရခဲပန္းပု လာေရာက္ ထုလုပ္ျပသေနတာျဖစ္ပါတယ္။

သူ အခုလို ေရခဲပန္းပု ထုလုပ္တာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ရွိၿပီလို႔ သိရပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူး ပူျပင္းတဲ့ တေပါင္း၊ တန္ခူး ဆီကို ခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္ေနခ်ိန္ျဖစ္ ေပမယ့္ ေဖေဖာ္၀ါရီ လဟာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ မွာေတာ့ အေအးဆုံးလ တစ္လျဖစ္တာေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ေရလည္း ခဲသလိုႏွင္းလည္း သည္းသမို႔အခု လိုေရခဲပန္းပု၊ ႏွင္းပန္းပုေတြကို ထုလုပ္ ျပသ၊ ၿပိဳင္ပြဲေတြက်င္းပတတ္ပါတယ္။

ႀကီးမားလွတဲ့ ေရခဲတုံးႀကီးေတြကို လိုခ်င္တဲ့အရြယ္အစား၊ အေနအထားအလုိက္ လႊေတြနဲ႔ ျဖတ္ေတာက္လို႔ ေကာက္ေၾကာင္းေပးၿပီး ကိုယ္လိုရာ ႐ုပ္တုကို လွ်ပ္စစ္လြန္ပူနဲ႔ ထုဆစ္ေနၾကတာကုိ ေတြ႕ရပါတယ္။

လက္တစ္ဖက္က အမဲေကာင္၊ တစ္ဖက္က ဓားကို ဆြဲကိုင္ထားတဲ့ မုဆိုးရဲ႕႐ုပ္တု၊ လည္တိုင္ေၾကာ့ေၾကာ့ အၿမီးေကာ့ေကာ့နဲ႔ ငန္းျဖဴ၊ သားေကာင္ ကို ထုိးသုတ္ေတာ့မေယာင္ ႏႈတ္သီးခြ်န္ခြ်န္၊ အေတာင္ကားကားနဲ႔ ငွက္႐ုပ္ႀကီးေတြဟာ ဆလိုက္မီး ေရာင္စုံေအာက္မွာ အလွျဖာေနၾကပါတယ္။

က်ားႏွစ္ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ က်ား႐ုပ္ တုနဲ႔ ကံေကာင္းျခင္းကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ငါး႐ုပ္ႀကီးေတြကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။

႐ုပ္တုအမ်ားစုကေတာ့ ေျခာက္ေပ ေလာက္ ျမင့္ၿပီး သုံးေပကေန ၁၅ ေပ ေလာက္အထိ ရွည္ၾကပါတယ္။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ဟိုကိုင္းဒိုးကြ်န္း၊ဆက္ပို႐ိုၿမိဳ႕မွာက်င္းပတဲ့ ေရခဲပန္းပုပြဲေတာ္ဟာနာမည္ႀကီးလွပါတယ္။လမ္းေတြေပၚမွာထုဆစ္ ထားတဲ့ ေရခဲပန္းပု႐ုပ္ႀကီးေတြဟာ ၁၅ ေပပတ္လည္ အခန္းတစ္ခန္းစာမက ႀကီးမား ၾကသလို ရဲတိုက္လိုတစ္ဖုံ၊ နန္းေတာ္လိုတစ္ သြယ္နဲ႔ ခမ္းနားလွပၾကပါတယ္။

ေရာ့ကို ေတာင္ေပၚမွာကေတာ့ အဲဒီေလာက္ ႀကီးမားတဲ့ ေရခဲပန္းပုေတြ မရွိ ပါဘူး။ ေလယာဥ္၊ ဒါမွမဟုတ္ သေဘၤာနဲ႔ တစ္ညအိပ္ သြားရတဲ့ ဆက္ပို႐ိုအထိ မသြားႏိုင္တဲ့ စာေရးသူတို႔အတြက္ေတာ့ အစားထိုး ေျဖသိမ့္စရာေပါ့။

ေရခဲပန္းပုေတြအျပင္ ကေလးေတြ ေဆာ့ကစားဖို႔ ေရခဲႏွင္းေလွ်ာေတြကို လည္း လုပ္ေပးထားပါတယ္။ ေရခဲထုနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့ အက္စကီးမိုးအိမ္ ကေလးေရွ႕မွာေတာ့ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ဖို႔ တန္းစီေနတဲ့ သူေတြကစီလို႔ေပါ့။ စာေရး သူနဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အေျပး အလႊား ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ဒီေလာက္ ေအးလွတဲ့ ေရခဲတုံး အေခါင္းႀကီးထဲ အက္စကီးမိုးေတြ ဘယ္လိုမ်ား ေနႏိုင္ပါလိမ့္လို႔လည္း ေတြးမိပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈေတြ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ တရားေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ မိသားစုအိမ္ကေလး ဆိုရင္ေတာ့ ေအးစက္မာ ေက်ာတဲ့ ေရခဲထုေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထား လည္း ေႏြးေထြး သာယာတဲ့ အိမ္ကေလးျဖစ္မွာ မလြဲပါဘူးလို႔ ျဖည့္ေတြးေနမိပါေတာ့ တယ္။