ေက်ာင္းထဲ ၀င္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ようこそ (welcome) ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို စာလုံး တစ္လုံးစီ ေရးခ်ယ္ထားတဲ့ ခ်ယ္ရီေရာင္ သုံးထပ္သားျပားေတြကို မိန္းလမ္းမ တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္က မီးတိုင္ေတြမွာ ခ်ိတ္ထားေတြ႔ရပါတယ္။ စာသင္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕ အစကို ေရာက္ ေတာ့မွာမို႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက ေက်ာင္းသားသစ္ေလးေတြကို ႀကိဳဆိုေနဟန္ရွိပါတယ္။
ဧၿပီ စာသင္ ႏွစ္ဟာ ဂ်ပန္ေက်ာင္းသားေလးေတြအတြက္ စာသင္ႏွစ္စပါ။ ကိုယ္တို႔လို ႏိုင္ငံျခား သား ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ေတာ့ စက္တင္ဘာလက စာသင္ႏွစ္စေပါ့။
ေက်ာင္းက ဧၿပီ ၇ ရက္ေန႔မွာ စဖြင့္မွာ ဆိုေပမယ့္ ေဆးစစ္ဖို႔ လာတဲ့ေက်ာင္းသားေတြ၊ တျခားျပင္ဆင္စရာေတြအတြက္ လာၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ျပန္လည္ စည္ကား သက္၀င္ လို႔ေနပါတယ္။
စိတ္ထဲမွာလည္း ဘာရယ္မသိျမဴးလို႔ေနပါတယ္။ ခ်ယ္ရီေရာင္ ဆိုင္းဘုတ္ကေလးေတြကပဲ ကိုယ့္ကို ႀကိဳေနသလိုလို ဘာလိုလို။ စက္တင္ဘာလမွာ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့မယ့္ ကိုယ့္အတြက္ ဒီဧၿပီရဲ႕ေက်ာင္းရႈခင္းဟာ ဒုတိယနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေပါ့။
ေက်ာင္း၀င္းအလယ္က ခ်ယ္ရီပင္ႀကီးကလည္း အပြင့္ေတြ ေ၀ေ၀ဆာ ပြင့္လို႔။ ေဆးစစ္ဖို႔ တန္းစီရမယ့္ prism house ဘက္ကို ခ်ိဳးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ chest x-ray ရိုက္ေပးမဲ့ ကားႀကီးကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ prism house က သီေရတာထဲ ၀င္လိုက္တာနဲ႔ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသား တစ္ရာေလာက္ကို ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။
အခန္း၀မွာ ေစာင့္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးက ကိုယ့္ကို ေရွ႕ဆုံးက ခုံမွာ ေနရာယူဖို႔ေျပာေတာ့ တယ္ဟုတ္ပါလား။ ႏိုင္ငံျခားသား ေက်ာင္းသားမို႔ ဦးစားေပးေလသလားလို႔ ေတြးလိုက္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေနာက္ကလူေတြကို တစ္သုတ္ၿပီး တစ္သုတ္ေခၚသြား ေတာ့မွ ေနာက္ကလူအုပ္ ကုန္မွ ေရွ႔ဆုံးတန္းက လူေတြကို ျပန္စမယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ လိုက္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ ေဆးမစစ္မီ ေမးခြန္းလႊာနဲ႔ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ စာရြက္ကို ျဖည့္ေနလိုက္ပါေတာ့ တယ္။ အဂၤလိပ္လို ေရးေပးထားသမို႔ အလြယ္တကူပဲ ျဖည့္လိုက္ပါတယ္။ တစ္ႏွစ္ခြဲ ေက်ာင္း တက္ခဲ့တဲ့ကာလမွာ ေဆးစစ္ရတာ ဒါနဲ႔ပါဆို သုံးႀကိမ္ေျမာက္ေပါ့။ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္လို႔လည္း ထင္ပါတယ္။
ေမးခြန္းေတြကလည္း ဒီေမးခြန္းေတြပဲမို႔ ဒီအေျဖပဲ ထပ္ေျဖေပးလိုက္ပါတယ္။ စာလုိက္ရတာ အခက္အခဲရွိသလား၊ ဘ၀မွာေရာ အခက္အခဲႀကဳံေနသလားလို႔ ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းကို အရင္ကလိုပဲ ဟင့္အင္းလို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈ ရွိသလားလို႔ ေမးေတာ့လည္း အရင္ကလိုပဲ နည္းနည္းေပါ့လို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ အေအးေရာ အလြယ္တကူမိတတ္သလား ဆိုေတာ့လည္း အင္းေပါ့။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ဘယ္လိုရွိတယ္ထင္လဲ ဆိုတဲ့အေမးကို က်ခ်င္ေနတာလို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ စားခ်င္ေသာက္ခ်င္စိတ္ ပ်က္သလား အေမးကို ဘယ္တုန္းကမွ မပ်က္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ none လို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ အဲ တစ္ခုပါပဲ။ အရက္ေသစာ ေသာက္စားသလားလို႔ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းမွာေတာ့ အရင္က ႏုိး လို႔ ေျဖခဲ့ေပမယ့္ ငါးပါးသီလမွာ တစ္ပါးမက်ိဳးခ်င္တာနဲ႔ အခု တစ္ေခါက္ေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလပါ လို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္။
တစ္နာရီေလာက္ ေစာင့္ၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားကဒ္နဲ႔ တိုက္စစ္ အစစ္ေဆးခံၿပီး ေဆး၀န္ထမ္းေလး ကမ္းေပးလာတဲ့ ခြက္ကေလး ကိုင္ၿပီး သီေရတာ ထဲက ထြက္လာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၀န္ထမ္းေလး ညြန္တဲ့အတိုင္း ေရအိမ္ထဲ၀င္၊ ျပန္ထြက္လာ၊ ေနာက္ေတာ့ ခြက္ ကေလး ကို ေဆး၀န္ထမ္း အမ်ိဳးသမီးႀကီးေရွ႕က စားပြဲေပၚခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူကလည္း စကၠဴ ျပားေလးတစ္ခုကို ခြက္ထဲႏွစ္ၿပီး ေဆးစစ္ေပးပါတယ္။ အဲသလို ေအာင္ျမင္စြာ ဆီးစစ္ၿပီး တဲ့ေနာက္ အရပ္တို႔၊ ေသြးေပါင္ခ်ိန္တို႔ တိုုင္းတဲ့ အခန္းေတြဘက္လွည့္ခဲ့ပါတယ္။ သုံးဆယ္ကို ေတာ္ေတာ္စြန္းေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္အတြက္ ထြက္စရာ အရပ္လည္း မရွိေတာ့ပါဘူ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေပါင္ခ်ိန္စက္နဲ႔ အရပ္တိုင္းတဲ့ ေပတံႀကီးေပၚတက္ရတာကိုပဲ ေပ်ာ္သလိုလို၊ အဲဒီေနာက္ တုိးေနတဲ့ အေလးခ်ိန္ ကို ၾကည့္ၿပီး ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့ေလ၊ ဒီရက္ပိုင္းေတြ ဘာစားစား စားေကာင္းတာကိုးလို႔ ေျဖသိမ့္လိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ မ်က္စိစစ္တဲ့ ေနရာကို သြားပါတယ္။ ကိုယ့္ကို ခိုင္းတာက တစ္ခု၊ ကိုယ္က ျပန္ေျဖတာ တျခားမို႔ မ်က္စိစစ္ေပးတဲ့ ေဆး၀န္ထမ္းအမ်ိဳးသမီးက ရုပ္ပုံကားခ်ပ္ေလးနဲ႔ ကိုယ့္ကို ရွင္းျပပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွပဲ သူဘာလုပ္ခိုင္းတယ္၊ ေမးေနတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားပါ တယ္။ သေဘာက မ်က္လုံးကို မွန္ဘီလူးနဲ႔ အပ္ခုိင္းၿပီး ေပၚလာတဲ့ စာလုံးဟာ ဘယ္ဘက္ လွည့္ေနသလဲဆိုတာမ်ိဳးေမးတာပါ။ ျမန္မာအကၡရာေတြ၊ ဂဏန္းေတြနဲ႔ တူတဲ့ ဂ၊ ပ၊ ၀၊ ၁ တို႔ကို ေမးေလသမို႔ ဂငယ္လို႔ ေျဖေတာ့မယ့္ ပါးစပ္ကို ဘရိတ္အုပ္ၿပီး လက္မကို ေအာက္ဆိုက္ျပလိုက္ပါတယ္။
မ်က္စိ စစ္တာ ေအာင္ျမင္စြာၿပီးဆုံးသြားေလေတာ့ ဓါတ္ေရာင္ခ်ည္အရိုက္ခံဖို႔ ကားႀကီးဆီကို လွမ္းခဲ့ပါတယ္။ ခၽြတ္ရျပဳရလြယ္ကူတဲ့ အကၤ်ီ၀တ္လာဖို႔ ေက်ာင္းကႀကိဳတင္မွာ ထားသမို႔ ကိုယ္လည္း တီရွပ္ပဲ ၀တ္လာပါတယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ လူရွင္းသမို႔ တန္းေတာင္မစီလုိက္ရပါဘူး။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဆးစစ္ ျခင္းကိစၥအ၀၀ ၿပီးဆုံးသြားပါတယ္။ (sleepy now)
No comments:
Post a Comment